De bruidsschat
Als vrouwen niet trouwen wordt dat algemeen gezien als een basale tekortkoming. Huwelijken worden door de families gearrangeerd. Dat betekent dat ouders op zoek gaan naar een partner voor hun kind. Het zijn dus de wederzijdse families die de partnerkeuze bepalen. Soms hebben de kinderen wel een soort van vetorecht, maar in veel gevallen ook niet.
Algemeen gebruik is dat de bruid een bruidsschat inbrengt. Zij gaat deel uitmaken van de familie van de bruidegom en eet dus haar hele leven mee. Dat ze zich in al die jaren ook nuttig maakt en onvervangbaar als het gaat over het baren van kinderen, wordt in deze berekening niet meegenomen. Een belangrijke factor is dat min of meer vermogende ouders op zoek gaan naar families, die daar goed bij passen. De scherpe kant van dit gebruik is dat een arme bruid slechts een karige bruidsschat zal kunnen inbrengen. Een goedkope bruidsschat betekent dan ook in de meeste gevallen: een goedkope echtgenoot. Iemand met een bedenkelijk verleden, iemand met een handicap, iemand die 20-30-40 jaar ouder is en natuurlijk iemand die ook geen middelen heeft. De vrouwen van onze doelgroep in Jalihal hebben heel vaak zo een echtgenoot getroffen. Dikwijls wás die ook veel ouder, daarom zijn er veel weduwen in onze projecten te vinden.
De bruid zelf heeft vrijwel nooit iets in te brengen. En dan gaat het meestal over de laagste kasten en de kasteloze vrouwen en meisjes. In arme gezinnen worden meisjes niet zelden al heel jong uitgehuwelijkt. Ze gaan met de bruidegom mee naar zijn familie, raakt de hare vrijwel kwijt. Als u dus trouwfoto’s ziet van arme mensen in India (maar het is niet alleen daar) en de bruid staat niet lachend op de foto’s dan kunt u zich daar wel iets bij voorstellen.
Veel mensen in India, maar dan wel uit de hogere kasten, kiezen nog steeds bewust voor een gearrangeerd huwelijk. Ze vinden het onverantwoord dat mensen in andere culturen een partner kiezen omdat ze er verliefd op zijn. In de periode van verliefdheid zijn ze immers beperkt toerekeningsvatbaar en juist dan zouden zij de keuze van hun leven maken. Als de verliefdheid na een tijd over is……….. Nee, dan kunnen beter wederzijdse ouders op zoek gaan naar een partner voor hun kind. Ze kennen dat kind goed en ze houden van hun kind.
Toch neemt het aantal huwelijken dat niet gearrangeerd is af. Daarmee komt ook de bruidsschat op de tocht te staan. Maar ook zijn er nu ouders die wel het huwelijk van hun kinderen arrangeren, maar die bewust niet meer kiezen voor een bruidsschat. Ook hier hebben we te maken met gebruiken die op de lange duur geen stand zullen houden in de veranderende wereld.