Journaal, 11 april 2013

Verschillen tussen steden en platteland

In de steden zijn de verbeteringen zichtbaar. Er is, in de loop van de afgelopen 20 tot 30 jaar, een middenklasse ontstaan. Waren er eerder heel weinig mensen (heel) rijk en was verder haast iedereen heel arm, nu is er naast een kleine rijke bovenlaag ook een middenklasse ontstaan van wel 30 % van de bevolking. Dat betreft dus meer dan 300 miljoen mensen. Op zich is dat een geweldige prestatie in termen van economie en ontwikkeling. In onze ogen moet die middenklasse er nog wel heel erg hard voor werken, maar mensen kunnen keuzes maken, hebben geen zorgen voor hun voeding op korte termijn en kunnen zich ook enige luxe veroorloven (telefoon, radio, T.V., een betere woning om voorbeelden te noemen). Er wordt in deze kringen ook aandacht gegeven aan de opleiding van de kinderen. En al blijft de educatie voor meisjes gemiddeld genomen nog ver achter, er zijn duidelijk positieve ontwikkelingen te zien. Dat komt voor een deel omdat de steden een arbeidsmarkt kennen en het is voor vrijwel iedereen duidelijk dat je kansen op de arbeidsmarkt stijgen als je goed bent opgeleid.

Op het platteland is van vooruitgang nauwelijks iets te merken. Zeker in gebieden die ver weg liggen lijkt het alsof er geen ontwikkelingen plaats vinden. In relatieve zin neemt de armoede er zelfs toe: Geluiden en beelden van de ontwikkelingen elders komen wel binnen en maken de situatie op het platteland nog schrijnender. Nu verschillen bij ons bijvoorbeeld de ontwikkelingen in Amsterdam nogal van die in Hindelopen en Oost Groningen. Ook andere Europese landen hebben gebieden waar sprake is van krimp in allerlei opzichten. In India kenmerken dat soort van gebieden (Jalihal is er één van) zich door extreem slechte omstandigheden voor de laagste kasten en de allerarmsten. Dat is voor een belangrijk deel omdat men uitgaat van reïncarnatie, kasten, karma en genderpatronen, zoals we eerder in deze rubriek hebben beschreven.

Wij blijven onze doelgroepen trouw en we zijn er tegelijkertijd van overtuigd dat binnen 2 tot 3 generaties de scherpste scheidslijnen belangrijk zullen zijn bijgeslepen in een veranderende, mondiale samenleving, waar ook deze gebieden metterdaad deel van zullen gaan uitmaken.

Wij hebben nu een aantal hindernissen voor vrouwen en voor kastelozen behandeld, zoals die zich in de Indiase samenleving voordoen. In de volgende afleveringen gaan we weer de dagelijkse ontwikkelingen volgen.