Het klimaat is heet en droog. Er is een kleine regenperiode in juni en een wat grotere in september-oktober. Maar in toenemende mate zien we dat er soms heel weinig of zelfs helemaal geen regen is in juni, terwijl ook de grotere moessons in het najaar grilliger zijn geworden en dikwijls veel minder regen opleveren dan eerder.
Op het kaartje hieronder ziet u dat de situatie niet alleen in de Jalihal regio penibel is. Ook de vooruitzichten, in het kader van de klimaatverandering, zijn niet beter.
Bron: M.M. Mekonnen & A.Y. Hoekstra (2016) Four billion people facing severe water scarcity, in Science Advances.
[ http://advances.sciencemag.org/content/2/2/e1500323.full ]
In de praktijk van Jalihal betekent droogte dat er steeds dieper geboord moet worden om aan water te komen. Daar zijn wel grenzen aan en die zijn in veel gevallen al bereikt. Als het erg droog is raken steeds meer ondergrondse waterdepots uitgedroogd. Dat zijn niet door mensen aangelegde depots, maar ruimtes in de bodem (tussen verschillende aardlagen in bijvoorbeeld) die water kunnen vasthouden. Voor de vrouwen in de dorpen betekent het dat ze steeds verder moeten lopen om aan water te kunnen komen. Als de toestand verder verslechtert wordt door de overheid drinkwater in tankwagens naar de dorpen gebracht. Dat duurt dan tot het in juni weer gaat regenen.
Omdat er op het land geen werk is voor de vrouwen van onze doelgroep valt voor velen het beetje inkomen dat ze hadden weg. YPS heeft 5 jongeren opgeleid, die in de dorpen goed thuis zijn. Zij gaan rond om te signaleren of er mensen zijn die in honger komen te verkeren. YPS zorgt dan voor aanvullend voedsel, water en geneesmiddelen als dat nodig is. Enkele jaren geleden heeft Stichting Jalihal, tijdens een vergelijkbare droogte, voedingspakketten bekostigd, die gedurende meer dan 6 maanden aan 200 vrouwen iedere maand werden uitgereikt. Nu zijn er fondsen vanuit India zelf beschikbaar om deze noodhulp mogelijk te maken.